ΤΑ ΟΡΦΑΝΑ

Ένα ζευγάρι βολεμένο μέσα στην μεσοαστική θαλπωρή του καθιστικού του, απολαμβάνει ένα εορταστικό δείπνο, όταν εισβάλλει με καταματωμένα ρούχα ο αδερφός της συζύγου. Καθώς το ανδρόγυνο προσπαθεί να μάθει τι έχει συμβεί, αποκαλύπτονται  αλήθειες που κόβουν σαν μαχαίρι και καταρρίπτονται σαν ντόμινο η μια μετά την άλλη κάθε βεβαιότητα της ζωής τους. 

Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος με την επιλογή του έργου του Ντένις Κέλλυ, κάνει μια ανατομία στην νοσηρότητα των οικογενειακών σχέσεων, την βία, τον ρατσισμό και τα όρια της ηθικής μας. Με ένα γρήγορο, σχεδόν κινηματογραφικό ρυθμό και ευρηματική αξιοποίηση του απέριττου σκηνικού, οδηγούμαστε βήμα βήμα στην κορύφωση της ιστορίας μέσω συνεχών ανατροπών. Για την ακρίβεια, οι ανατροπές δεν συμβαίνουν σε κάποια κομβικά σημεία, αλλά είναι υφασμένες μέσα στη δομή του έργου από το πρώτο λεπτό ως το τέλος. Η βία δεν είναι ποτέ ορατή στα μάτια του θεατή, όμως την νιώθουμε πάντοτε να πλανάται σαν φάντασμα , όπως ακριβώς στην αρχαία τραγωδία ή στον κινηματογράφο του Χάνεκε.

Ο Όμηρος Πουλάκης ζωντανεύει πολύ πειστικά λεκτικά και κυρίως σωματικά τον χαρακτήρα του παραβατικού αδερφού και μας βάζει σε όλη τη διάρκεια του έργου σε δίλλημα, αφού η εμφανής ψυχική του αστάθεια μας εμποδίζει να μπορέσουμε να διαλέξουμε με ποιου το μέρος είμαστε τελικά. Η Μαρία Κίτσου ως αδερφή και σύζυγος,  οργανικό μέλος δύο ουσιαστικά οικογενειών, χάνεται μέσα σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να θάψει τα λάθη του παρελθόντος, τα οποία πάντα βγαίνουν στην επιφάνεια και ισορροπεί πάνω στο διπλό αυτό ρόλο σαν σε τεντωμένο σκοινί. Η πραγματική αποκάλυψη όμως της παράστασης είναι ο σύζυγος Μιχάλης Οικονόμου, που αναγκάζεται να επανεξετάσει κάθε αξία που έχει ως άνθρωπος, κάνοντας μας να αναρωτιόμαστε πόσο ηθικός μπορεί να είναι τελικά κανείς υπό την πίεση της απειλής.

Το Θέατρο του Νέου Κόσμου μας έδωσε την εμπειρία μιας παράστασης που αφηγείται μια ιστορία κάπου στο Λονδίνο αλλά πολύ εύκολα θα μπορούσε να είναι μια ιστορία σε μια γειτονιά της Αθήνας ή άλλης μεγαλούπολης. Το μεταναστευτικό ζήτημα, η γκετοποίηση των γειτονιών και η βία στις πόλεις γίνονται πιο ανάγλυφα όταν τα δούμε μέσω των συνεπειών της εισβολής τους στη ζωή μιας οικογένειας. Τα «Ορφανά» είναι μια δυνατή παράσταση που αξιοποιώντας το ταλέντο τριών νέων ηθοποιών, κατορθώνει να μας κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι τέλους ως ψυχολογικό θρίλερ και  ταυτόχρονα να κάνει ένα κοινωνικό σχόλιο για τα καυτά θέματα των ημερών μας.